Neler Oldu, Neler

 Son yazımın üzerinden 1 ay geçmiş :/ Her geçen günü hissettim, her geçen gün “Yazamıyorum ama...” şeklinde dertli ızdıraplar çektirdim kendime. Ardından ise yine kendime hatırlattım “Burası benim özel alanım, burası benim keyfim, mecburiyetlerim yok, düzenli yazı yazmamı teşvik etmesinden öte bir amacı olmayan bir yayın takvimim var, uymadığım zaman ölüm yok ki ucunda!” Sonra ferahladım, ne zaman işlerim ve kafam ferahlarsa o zaman yazacağıma karar verdim; öyle de yapıyorum ve karşınızdayım!

Buralara yazmadığım zamanlarda neler yaptım? Hiç hoş olmayan, her anlamda canımın çıktığı bir ay oldu benim için. Yılsonu olması nedeniyle ofisteki işlerim ölümüne yoğundu. Sabah 08.01’de başlayıp, aralıksız devam eden bir koşuşturmacanın kalbinde buldum kendimi.  Her işyerinde genelde yaşandığı üzere yılbaşı hediyeleri, sepetler, davetler, bütçeler derken benim de patronumun ajandası ağızına kadar doluydu. Böyle olunca benim de tüm bu tatsız koşturmacada elim, bacağım oluyor... 

Bu koşuşturmaca sırasında akşam eve  geldiğimizde ya da haftasonlarına deşarj olmak istedik eşimle beraber. Ancak soğuk, kasvetli, her an yağmurlu geçen bir ay boyunca burnumuzu çıkartamadık dışarıya. Ufak yemek molaları, bayılmasak da hava değişikliği olarak gördüğümüz avm gezileri haricinde doğanın içinde olup, yüklendiğimiz pis elektriği atamadık üzerimizden. Hal böyle olunca da insan şişiyor, şişiyor, şişiyor... Arada kuru bulduğumuz birkaç haftasonunda çıktık doğaya ama tatmin etmedi bu kısa geziler bizi. Bari  sosyal olarak kendimizi kurtaralım diye arkadaşlarımızla ev gezmeleri yaptık, özlem giderdik.

Tüm bu eve kapanma hallerinin sonunda eve baka baka bir çok problem çarptı gözümüze. Evimizin banyosu, iç kapıları, dış kapısı, koltuk kumaşları derken evimizi aldığımızdan beri iki senedir üzerini örttüğümüz her problemi farkettik acımasızca. Hem evimizin işi görülsün, hem de bize biraz meşkale olsun diye evde ufak yenilemeler işine giriştik. Büyük tadilat işi olmadığı için çok uğraştırmadı bizi. Yine de haftasonlarımız usta beklemekle, haftaiçi akşamlarımız ise ustaların bıraktıkları pislikleri temizlemekle geçti. Daha bitti mi dite sorarsanız, bitmedi. Bu ay içerisinde tamamlayacağımız, siparişlerini verdiğimiz işler var, ha gayret! Sırada bir tek mutfak yenileme işimiz kaldı ama onu artık önümüzdeki senenin kış dönemi can sıkıntısına bırakmaya karar verdik.

Bu uğraşlarımızın dışında bizi en uğraştırmayan ama en mutlu eden varlıklar ise iki kuzu kedimiz oldu. Sağlıkları ve keyifleri çok yerinde, battaniyeye sarılıp bütün gün uyuma mevsimi olan kış aylarını en verimli şekilde geçirmek konusunda çok hevesliler. Yaz aylarında çok ısrar etsek de yanımıza yanaşmaktan pek keyif almayan hanımlar, şimdi her fırsatta sırnaşacak yer arıyorlar ve gece gündüz tepemizdeler. Mevsim gereği bol bol semirdiler, tüy dökmeleri durduğu için ise iyice tüylendiler. Dobiş dobiş hayatlarını geçiriyorlar.

Başlığa attığım “Neler oldu, neler!?” cümlesine pek yaraşır bir yazı olmadı ama bizim hayatımızda da bunlar oldu işte J