Yediğiniz Yiyecekler "Gerçek" Mi?

Başlıktaki soru ne kadar da saçma geliyor, değil mi? Yediklerin gerçek mi? Tabiki gerçek, yiyiyorum ya... Şeklinde şaşkınlıkla cevabı geliyor. Ancak soruyu biraz düşünerek okursanız ve cevabını, yediğiniz yemekleri inceleyerek verirseniz, yanıtınız kocaman bir "hayır" olacak!

Aslında hepimiz biliyoruz ki günümüzde tükettiğimiz yiyeceklerin çoğu fabrikadan çıkıyor. Biz kuzu kuzu, geleneksel yöntemlerle hazırlandığını ve bizlere satışa sunulduğunu sanırken aslında üretimi sırasında içerisine kimyasallar, katkı maddeleri, gelenekselden çok uzak maddeler ekleniyor. Mesela siz de evinize aldığınız yoğurdun bir ay boyunca bozulmadığını, paket içerisinde aldığınız ekmeklerin küflenmediğini ya da sütlerin hiçbir şekilde ekşimediğinin farkında mısınız? Eminim farkındasınızdır...

Doğadan gelen, doğal olan her şeyin son kullanma tarihi var. İnsanın, hayvanın, bitkilerin, her şeyin bir ömrü var ve ömrünü tamamladığında ölüyor, bozuluyor... Ancak paket içerisinde aldığımız hiçbir şey bozulmuyor...

Bu konu hepimizin aklında aslında, biliyorum. Ancak kapitalist sistemin o kadar içerisindeyiz ki günlük hayatımızda tabağımızda olan "şey" hakkında, ne yediğimiz ve kaynağının ne olduğu hakkında sorgulamayı bıraktık, unuttuk, unutturulduk. Sebze yemeği dahi pişirdiğimizde, içerisine koyduğumuz salçanın arka etiketinde yazan malzemeleri araştırmayı bıraktık. Hani şu uzun süre dolapta dursa bile küflenmeyen salçalar... 

Haftasonu dışarıya çıktığımızda yemeyi seçtiğimiz, yemekten başka her şeye benzeyen hızlı tüketim gıdalarını çocuklarımıza yedirmekte sorun görmez olduk. Çikolatalar, gofretler, hap gibi sakızlar, çikolatalı fındık ezmeleri, cipsler, ön kızartma yapılmış paket patates kızartmaları... Hepsini yedik, çocuklarımıza ve ailemize yedirmekten de rahatsız olmadık... Hatta eskiden inekleri olan ve işkence içermeyen yollarla sütleri sağılan ineklerin misler gibi sütleriyle büyümüşken, şimdiki anneler doktorların sözlerine güvenerek çocuklarına süt vermekten vazgeçtiler, onun yerine ne olduğu bilinmeyen toz mamalarla çocuklarını büyütmeye karar verdiler. Toz mama diyorum, ne olduğu belli değil diyorum, fabrika çıkışı diyorum, büyüme çağında olan "doğal" bir varlığa fabrikadan çıkmış mama veriyorsunuz diyorum... Bence bir daha düşünmekte fayda var... Annelere çok yüklenmek istemiyorum ama evindeki meyveden püre yapmak yerine, kavanozda satılan meyve pürelerini çocuğuna veren anneleri bir daha düşünmeye davet ediyorum... Lütfen alınmayın söylediklerime, sadece bir daha düşünün, neyi doğru buluyorsanız o şekilde devam edin, tek istediğim bu...

Sende durum ne, bu kadar konuşuyorsun derseniz ise yanıtımı vereyim. Ben de şu sonra bir kaç aya kadar işten yorgun argın çıktığımda en kolayıma gelen şeyi marketten seçip, üzerine fazla sorgulamayıp, günü geçirme niyetli yaşayıp, kolaya kaçıp, evde ve dışarıda yemek yediğimde "tabağımda ne var, ne yiyiyorum?" diye sorgulamıyordum. Yaklaşık iki, üç aydır bu sorguya başladığımda, beni çok üzen yanıtlar aldım her defasında. "Tabağımda, fabrika çıkışlı, son kullanma tarihi bile öylesine koyulmuş, kimyasallarla dolu, paketlenmiş bir şey yiyiyorum.", "Tabağımda, hayatı boyunca işkenceye maruz kalmış, bir hayatı bile olamamış, belki güneş bile görmemiş bir hayvanı yiyiyorum." "Tabağımda, çok masum isimlerle etiketlenmiş (doğal, geleneksel, katkısız) bir şey yiyiyorum ama içeriğine bakınca hiç de geleneksel değil." gibi onlarca kötü yanıt aldığım şeyleri yediğimi farkettim. 

Aynı dönemde, zaten uzunca bir süredir daha sağlıklı seçimler yapmak üzere kendimi eğitmeye çalıştığım için YouTube üzerinde de pek çok kanalın sıkı takipçisi oldum. Tabiki bu konularda Türkçe videoların olmayışı sebebiyle tüm kaynaklarım İngilizce kanallar oldu. her defasında farklı bir bilgi edindim, her defasında "içerisinde kapılıp gittiğim döngü"yü nasıl kıracağımı, adım adım neler yapmam gerektiğini anlamaya çalıştım. Sonuçta senelerdir böyle bir hayatın içerisinde olunca köklü değişikliker yapma şansımız olmuyor. Olsun, ne kendimizi ne de vücudumuzu yormadan, farkındalıkla başlayan ufak değişiklikle, sonunda daha doğal bir beslenme grafiğine kavuşacağımızı düşünüyorum.

Bu yazıyı yazmaya da aşağıda görebileceğiniz videodan sonra karar verdim. Malesef ki yukarıda da bahsettiğim gibi video İngilizce, bu konuda özür diliyorum ama dili bilenlerin de mutlaka izlemesini tavsiye ediyorum. Hatta İngilizce bilmeyenler 2:10dk'daki görsellere göz ucuyla bir baksınlar.

Videoda çok severek takip ettiğim Kristina anlatıyor. Bir tabak hamburger ve patates kızartmasını garajında 30 gün boyunca açıkta bırakıyor. 30 günün sonunda hamburger ve patates kızartması aynı duruyor! Küf yok, farklı bir koku yok! Sadece şeklini bozmadan kurumuşlar, taş gibi olmuşlar. Hatta kokusunun bile ilk gün ile aynı olduğunu söylüyor... Aynı deneyi taze sebze ve meyvelerle yaptığında sonuç tabiki çok başka. Değil 30 gün, dördüncü günde bile meyveler küfleniyor, bozuluyor, suları akıyor, sinekleniyor. İşte doğaldan kasıtım bu...

Bozulabilen, küflenebilen, zamanı dolunca ölebilen besinler tüketmeye çalışmak için hiç de geç değil... Ufacık adımlarla da olsa ileriye gitmekten hiçbirimize zarar gelmez... Biz de eşimle beraber bu yolun çok başındayız... Başlangıç olarak hayatımdaki et tüketimimi bıraktım, çok güzel oldu, artık huzurluyum ve bu konuda ayrıca bir yazı mutlaka yazacağım. Eşim ise evimizde artık et pişmediği için et tüketimini çok çok azalttı. Artık dışarıda yediği yemeklerde de sağlıklı tercihler yapmaya, hızlı tüketim yeyeceklerini yememeye, her defasında "Tabağımda ne var, ne yiyiyorum?" sorusunu sormaya çalışıyor, sormaya çalışıyoruz... Bunun dışında ise evimize paketli yiyecek almıyoruz, "İçerisinde şeker var, sakıncalı" diyen doktorların inadına ise meyve yemeye başladık. Sonuçta meyveler topraktan çıkıyor, toplayıcılıkla hayatını geçiren atalarımızın temel besini meyve iken nasıl oldu da zararlı denilmeye başlandı? Tabiki sistem öyle bir işliyor ki meyve yerine fabrika çıkışlı şekerler pazarlanacak. Tabiki o kadar kimyasal şekeri tüketen bünyeye bir de meyve yemek fazla gelecek. Tabiki meyve yerine paketli şeyler tüketilsin istenilecek... Normal şeyler...

Velhasıl, bu yazım çok uzun oldu. Bu konuda henüz hızımı alamadım, başka yazılar da yazacağım mutlaka :) Sabırla okuduğunuz için çok teşekkürler, umarım sizler de "Tabağımda ne var, ne yiyiyorum?" sorusunu kendinize anlık olarak sormaya başlarsınız. Çünkü bir şeyleri bilmek ile o an sormak arasında çok fark oluyor, aklınızda bulunsun :)

Sevgilerimle,